Wijsheid (achteraf) uit het Oosten

Voor wie nog onbekommerd tegenover het gebruik van social media staat:

Verplaats je eens in de schoenen van de vele Afghanen, al of niet achtergebleven, waarvan nu plots de internetsporen laten zien dat ze de Taliban niet al te gunstig gezind zijn.

Die sporen kunnen velerlei zijn. Niet alleen inhoud, als teksten, foto’s of plaatsbepalingen, maar ook relaties met anderen.

Naast al hun fysieke uitdagingen, moeten deze Afghanen nu als een haas aan de gang om virtuele sporen weg te werken. En dan maar hopen dat er elders op internet geen kopieën rondzwerven.

Er bestaat een woord voor dit soort risico’s:

(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)

“Regime Change”.

In Nederland hebben we geen Taliban en dus wanen we ons veilig.

‘Ik heb niets te verbergen’ luidt de gevleugelde uitdrukking.

Waarbij we WO-II jaarlijks braaf herdenken, maar de onderliggende mechanismen eigenlijk toch gewoon vergeten zijn.En nu, in het huidig tijdperk?

Ben jij er 100% zeker van dat de situatie hier de komende decennia gematigd zal blijven?

Valt het uit te sluiten, dat er ook hier ooit een ander regime zal heersen? Wie het weet, mag het zeggen.

Zo’n nieuw regime hoeft trouwens niet persé op de Taliban te lijken. Ook vanuit een andere normverandering kan je nageslacht last krijgen van de over jou achtergebleven, digitale privégegevens.

Onze Amerikaanse vrienden kunnen er allang over meepraten. Had jij het mogelijk geacht dat ‘een gek als Donald Trump’ er aan de macht zou komen? Hij eiste in Silicon Valley wel degelijk gegevens op over vermeende tegenstanders.

Naast de vergezocht lijkende gedachte van regime change zijn er nog heel wat meer redenen om ons te bezinnen op het ontspoorde internet.

In Nederland hebben we een autoriteit op dit gebied: Marleen Stikker van Stichting Waag.

Je hoeft niet paranoia te zijn, om je af te vragen of je Facebook, Whatsapp, Instagram, TikTok, Google en de vele ‘gratis’ e-mail systemen niet beter links kunt laten liggen.

Voor al deze zaken bestaan  alternatieven die een stuk veiliger zijn, zij het niet in alle gevallen ‘gratis’…

“Alles wat kan, hoeft niet”, zegt Marleen Stikker.

Wat er wel moet om het internet te redden vertelt ze uitgebreid in dit diepgaande interview.

Of, als je dat prettiger vindt, vindt je hier een begrijpelijkere, korte samenvatting van haar boek ‘Het Internet is stuk, maar we kunnen het repareren‘.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *