Dat ook in ons land het neoliberalisme verregaand is doorgeschoten is geen geheim.
Elders op deze site wordt duidelijk welke Angelsaskische rattenvanger van Hamelen al onze bestuurspartijen decennia lang volgden. Ziende blind zijnd.
De schemerende hoop op een keerpunt, die schijn van ’n getrokken les, lijkt al weer de grond in geslagen te worden.
Getuige recente voorbeelden rond de kinderopvang (veelzeggend beperkende verwoording van het doel, trouwens).
De principiële vraag is hier, net als in gezondheidszorg: leent deze primaire behoefte zich überhaupt voor commerciële dienstverlening?
En àls je dan dingen naar de markt brengt, heb je enig idee aan welke eisen voldaan moet zijn om van een functionerende markt te kunnen spreken?
…
(o ja: ’t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
Welnu in de praktijk blijkt dat zó te zitten: beleidsambtenaren noch politici (ook liberale) hebben dat. Werkelijk geen ènkel benul.
Daarom hieronder enkele fundamentele eisen. Waarna ieder weldenkend mens ziet waaròm bepaalde markten onmogelijk kunnen functioneren. Of mocht die potentie er wel zijn, welke rol de overheid dan als marktmeester zou moeten vervullen.
De eisen zijn simpel, je hoeft er echt geen economisch wetenschapper voor te zijn:
- transparantie; vlotte vergelijkbaarheid van concurrenten door afnemers van alle niveau’s
- qua prestatie/prijs verhouding van het aanbod
- en qua wijze waarop het geleverde aansluit op hun individuele behoefte
- gewaarborgde kwaliteit; waar nodig: kwaliteitscertificatie, mits van praktische waarde; dus geen bureuacratische, papieren tijger zoals maar al te vaak het geval is
- èchte concurrentie; voldoende aanbieders in daadwerkelijke concurrentie, waarbij dus niet slechts enkelen het geheel domineren
- praktische keuze; het ontbreken van hoge ‘uitstapdrempels’ voor de afnemer, opdat deze bij tegenvallend resultaat vlot naar een beter presterende concurrent kan overstappen
Dan kan geen markt zonder een marktmeester, die deze spelregels voor marktwerking bewaakt;. Er dus ook voor zorgt dat de kapitalistische dynamiek naar schaalvergroting en monopolievorming in de hand wordt gehouden.
Die marktmeester zou onze overheid moeten zijn, zowel nationaal als op EU-niveau. Daarvoor zijn vaardigheden en slagvaardigheid nodig, die daar goeddeels ontbreken.
Getuige alleen al het in politieke kringen vaak gehoorde onzin-begrip ‘zelfregulering’.
Of (citaat van gezichtsbepalend VVD-er, uit de eerste hand): “wij maken de wet, de uitvoering ervan is aan de markt.”
Probeer je eens voor te stellen of deze eisen te vervullen zijn, rond bijvoorbeeld:
- medische of psychische zorg, incl. zorgverzekering
- complexe financiële producten als pensioen, levensverzekering
- en ja: creches en peuterzalen, waarvan immers een eerste vereiste is dat die op een voor ouders makkelijk bereikbare lokatie zitten (hoeveel concurrerend aanbod is er rondom die ene plek?)
Zie je het als burger mede als je taak om de kwaliteit van ons bestuur te bewaken?
Bestook ambtenaren en politici dan rond elk privatiseringsdossier met de vraag hoe bovengenoemde voorwaarden vervuld worden.
En bevraag in de aanloop naar de kamerverkiezingen van 2021 de politieke partijen op dit onderwerp:
Hoe gaan jullie de lessen verwerken uit de ver doorgeschoten privatisering?