Sprinkhanen bedreigen je (klein)kinderen

Al ruim voor de Corona-crisis ontstond de indruk, dat de Nederlandse politiek aan het terugkomen was van privatiseren, als oplossing voor alle problemen in het publieke domein.

Zelfs de zelfbenoemde liberale partij bij uitstek, de VVD, leek in haar uitspraken voorzichtig in die richting te bewegen.

Een logisch denkend mens zou menen dat de Corona-crisis deze trend-breuk heeft versterkt. Immers ook het onvermogen rond die crisis is overduidelijk te wijten aan doorgeschoten marktwerking.

Zo’n logisch denkend mens wordt deze week zwaar teleurgesteld. Een week waarin weer eens blijkt dat de in 2005 vermarkte kinderopvang niet werkt. Erger: wat het betekent dat de ontstane kinder-concerns interessant zijn geworden voor financiële sprinkhanen.

(o ja: ’t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…

Dat zijn lieden die zo’n concern op een gunstig moment overnemen, als de prijs lager is dan de potentiële financiële waarde. Met maar één doel: die potentiële waarde via de kortste bocht in harde Euro’s vertalen, teneinde hun nieuwe aanwinst zo snel mogelijk door te verkopen.

Tsja, je moet wàt met je vermogen als de rentestand zich rondom het nulpunt beweegt…

Hier voert hier te ver om de sluwe financiële machinaties die daarbij gebruikt worden uit de doeken te doen. Het volstaat om vast te stellen dat dit maatregelen uitlokt, die haaks staan op het  belang van de kinderen, ouders, kinderleiders/leidsters en uiteindelijk onze maatschappij, nu en in de toekomst.

Al veel eerder waren er aanwijzingen dat het marktmodel in deze sector niet werkte. De politiek geïnspireerde ‘oplossing’ van Henk Kamp bestond daarom in 2011 uit …. méér marktwerking. Waarna een jaar later bleek dat het probleem daardoor niet werd opgelost.

En het kabinet ‘t bestond om dit ‘succes’ te vieren door per 1 januari 2018 ook de peuterspeelzalen te privatiseren. Wat is de logische volgende stap: de basisschool op de markt gooien?

De burger denkt ‘hoe halen ze dit in hemelsnaam in hun hoofd?’.

Het antwoord is: beleidsambtenaren en politici (ook liberalen) zijn marktanalfabeten. Een voorbeeld uit de praktijk: Als je ze vraagt “Vertel eens, welke  voorwaarden zijn nodig voor een markt om te functioneren?” blijkt al snel: onbenul, geen flauw idee.

Wie in kort bestek wil weten wat die voorwaarden zijn, kijke hier.

Intussen is het, ook in de aanloop naar de kamerverkiezingen 2021, onze taak als kiezer om politici af te rekenen op dit al decennia lang ontbrekend leervermogen. En op de destrasteuze gevolgen die dat voor onze samenleving heeft.

Zeker óók, als het gaat om een essentieel ingrediënt in de toekomst van ons land: gelukkige, uitgebalanceerde, vaardige kinderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *