Sinds deze website voorjaar 2014 in de lucht kwam is er -breed in de samenleving- een explosie van gelijkluidende analyses en initiatieven te zien.
Je zou bijna zeggen dat de tijd rijp is voor verandering…
Een snelle indruk, naar aflopende actualiteit:
- Een Zwitsers initiatief van jonge kiezers ‘Libero’, moe geworden van de passiviteit van gevestigde politieke partijen. Nu geven ze deze een zet om weer relevanter te worden.
- Een internationale versie van DeCorrespondent, voor werkelijk onafhankelijke nieuwsachtergronden.
- Code Oranje‘, een Nederlands intiatief om de invloed van burgers op de politiek te vergoten.
- Boek ‘How Democracy Ends’ waarin de Britse politicoloog David Runciman de vertrouwenscrisis analyseert.
- Het Filosofisch Kwintet (zomerserie 2018), analyses van toekomst-bij-voortgaan-op-huidige-weg onder leiding van Claire Polak. Bijv. aflevering ‘Democratie en Markt’.
- The Good Lobby, waarmee ook de burger in Brussel kan lobbyen.
- Het boek van David van Reybrouck ”Tegen Verkiezingen”. En diens eerdere G1000-initiatief.
- Stichting Geldbelangen, luis in de pels van financiële dienstverlening (Pensioenen, Spaartegoeden, rentes op Leningen).
- Stichting Ons Geld, met aandacht voor fundamentele weeffouten (Geldcreatie in handen van banken, Zeggenschap wat er met je spaargeld gebeurt, Betaalinfrastructuur in commerciële, instabiele handen).
- Een serie voorstellingen van De Verleiders, waaronder Door De Bank Genomen, Slikken en Stikken (Pharma), Stem Kwijt (Democratie).
- Het boek van Joris Luyendijk over het zakenbankwezen: “Dit kan niet waar zijn”.
Alles leidend tot dezelfde conclusies:
- De financiële crisis was slechts een symptoom, de oorzaken zijn geenszins geadresseerd, het systeem is slechts nòg instabieler geworden. En dus kan een nieuwe crisis zo maar weer toeslaan.
- Het maatschappelijke systeem waarin wij leven is dringend aan herziening toe.
- De democratie functioneert al geruime tijd niet meer zoals die bedoeld was.
- Openbaar bestuur en grote bedrijven zijn vooral onderdeel van het probleem.
- Blijft over: de enigen die tot verandering kunnen aanzetten zijn wijzelf: als burger,
klant. Dat is een realistische weg: als we dat willen kùnnen wij macht organiseren. - We zullen dan wel apathie moeten vervangen door assertieve, constructieve actie.