Sinds deze website voorjaar 2014 in de lucht kwam is er -breed in de samenleving- een explosie van gelijkluidende analyses en initiatieven te zien.

Je zou bijna zeggen dat de tijd rijp is voor verandering…

Een snelle indruk, naar aflopende actualiteit:

• Twee innovatieve, paneuropese partijen met herontwerp-agenda’s  t.b.v. een ook voor burgers effectievere EU-democratie: European Spring en Volt. Waarvan ondanks doodzwijgende media de laatste ook werkelijk een zetel kreeg.
• Het boek ‘Gigantisme’ , waarin econoom Geert Noels afstand neemt van zijn eigen vakgebied en pleit voor de juiste, vaak kleinere schaal voor dingen (subsidiariteit).
• Een Zwitsers initiatief van jonge kiezers ‘Libero’, moe geworden van de passiviteit van gevestigde politieke partijen.  Nu geven ze deze een zet om weer relevanter te worden.

• Een internationale versie van DeCorrespondent, voor werkelijk onafhankelijke nieuwsachtergronden.
• Code Oranje, een  Nederlands intiatief om de invloed van burgers op de politiek te vergoten.
• Boek ‘How Democracy Ends’ waarin de Britse politicoloog David Runciman de vertrouwenscrisis analyseert.
• Het Filosofisch Kwintet (zomerserie 2018), analyses van toekomst-bij-voortgaan-op-huidige-weg onder leiding van Claire Polak. Bijv. aflevering ‘Democratie en Markt’.
• The Good Lobby, waarmee ook de burger in Brussel kan lobbyen.
• Het boek van David van Reybrouck ”Tegen Verkiezingen”. En diens eerdere G1000-initiatief.
• Stichting Geldbelangen, luis in de pels van financiële dienstverlening (Pensioenen, Spaartegoeden, rentes op Leningen).
• Stichting Ons Geld, met aandacht voor fundamentele weeffouten (Geldcreatie in handen van banken, Zeggenschap wat er met je spaargeld gebeurt, Betaalinfrastructuur in commerciële, instabiele handen).
• Een serie voorstellingen van De Verleiders, waaronder Door De Bank Genomen, Slikken en Stikken (Pharma), Stem Kwijt (Democratie).
• Het boek van Joris Luyendijk over het zakenbankwezen: “Dit kan niet waar zijn”.
• Boeken en website Andernieuws van Janneke Monshouwer.
• Het doorworchte pamflet Rebalancing Society van Henri Mintberg.

Alles leidend tot dezelfde conclusies:

1. De financiële crisis was slechts een symptoom, de oorzaken zijn geenszins geadresseerd, het systeem is slechts nòg  instabieler geworden. En dus kan een nieuwe crisis zo maar weer toeslaan.
2. Het maatschappelijke systeem waarin wij leven is dringend aan herziening toe.
3. De democratie functioneert al geruime tijd niet meer zoals die bedoeld was.
4. Openbaar bestuur en grote bedrijven zijn vooral onderdeel van het probleem.
5. Blijft over: de enigen die tot verandering kunnen aanzetten zijn wijzelf: als burger, klant. Dat is een realistische weg: als we dat willen kùnnen wij macht organiseren.
6. We zullen dan wel apathie moeten vervangen door assertieve,  constructieve actie.