Hoe dat werkt, was goed te zien in deze uitzending van Buitenhof.
Daarin ondermeer een gesprek met Melanie Schultz van Haegen, Bram van Oijk en Jan Terlouw. Alle drie coryfeeën van hun partij, resp. VVD, Groen Links en D66.
Het drietal ondertekende mede een brandbrief van het Wereld Natuur Fonds aan de informateur, over biodiversiteit.
De vraag lag op tafel wat er nu toch gedaan moet worden om ons milieu te redden. Om te voorkómen dat de hypotheek op het leven van onze kinderen en kleinkinderen nòg zwaarder wordt.
…
(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
Melanie bleek van mening dat je het niet teveel moet hebben over dingen die straks niet langer kunnen. Zij wil vooral de discussie voeren over wat er wél kan, over de leuke oplossingen die we kunnen bedenken.
Zoals investeren in het verbeteren van eco-systemen, zoals technologische oplossingen van de zijde van bijvoorbeeld Shell.
Een bedrijf overigens wat nog maar een summier percentage van hun investeringen op duurzaam richt. Waarvan aanwezige bestuurder Maarten Metselaar vond dat hun lange terijn plan wel zo’n beetje klaar ligt. Die hier de aangenomen moties van een inmiddels forse groep activitsitsche aandeelhouders bagataliserde. Moties die aandringen om veel meer haast te maken, nu ook eens concrete tussentijdse mijlpalen te stellen (dit was daags voor de door Shell verloren rechtszaak).
In tegenstelling tot Melanie zag je Bram en Jan meer aandacht vragen voor de pijnlijke keuzes die nu eindelijk eens gemaakt moeten worden. Zij constateren dat de politiek die keuzes steeds maar voor zich uitschuift.
Bijvoorbeeld keuzes rond verkeer en vervoer. Het voormalig beleidsterrein van Melanie (die zich als minister o.m. onderscheidde door 130 km op snelwegen mogelijk te maken).
Aan tafel ging het ondermeer over verbreding van de A27, wederom ten koste van Amelisweerd. Over vliegveld Lelystad.
Melanie merkte op dat zij “het zó niet eens is met de beide heren”. Niet dat er helemáál geen keuzes gemaakt zouden moeten worden. Wel dat je de discussie daar niet op moet concentreren.
Heb het in plaats daarvan over de dingen die wèl kunnen.
Wie de documentaire ziet over versterking van de natuur-infrastructuur in het Gooi (Vroege Vogels), gaat haar enthousisasme daarover weliswaar beter begrijpen.
Tegelijk liet Melanie zo onbedoeld precies zien waar de beide heren het over hadden: het wegkijken van de pijnpunten.
Met welke denkrichting je het ook eens bent, één ding staat vast: rechts heeft het nogal wat gemakkelijker.
rechts denken is een stuk gezelliger!