Het is hier al vaker betoogd: het ligt niet zozeer aan de mensen. Het ligt aan ons blijkbaar corrumperende systeem.
Keer op keer zien we integere, deskundig lijkende figuren, na een half jaartje verblijf op het hellend vlak van de Haagse kringen, veranderen in glibberige mediapoppen.
Bij Ronald Plastkerk ging de transformatie wel erg snel. We herinneren ons levendig, hoe de respectabele lijkende wetenschapper in no time veranderdein een ongeloofwaardige, amateuristische minister van BZK.
In zijn tijd als minister forceerde hij schaalvergroting bij provincies en gemeenten, aldus de afstand tussen burger en bestuur verder vergrotend.
Nu, als half-komische columnist in de Telegraaf, zit hij op een tegenovergesteld spoor. Niet dat hij er blijk van geeft in zijn Haagse bestaan iets fout gedaan te hebben. Oh nee.
…
(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
Hij richt nu zijn schaalgrootte verhaal tot ‘Den Haag’ en ‘Brussel’. En zie, dan ineens komt hij tot tegenovergestelde conclusies. Dan vindt hij het schaalvergroten rond bestuursmacht een aantasting van de soevereiniteit en democratie.
Terwijl ook de kwaliteitskranten van Nederland in hoog tempo onprofessionele journalistiek exposeren, laat onze Ronald zien dat het allemaal nog veel opzichtiger kan.
Kop boven één van Ronald’s juweeltjes: “Volkswil in hoog tempo uitgehold”. Wat hij vergeet te melden is, dat hij deze volkswil manipuleert, door onbetrouwbaar (populistisch) te informeren
Is onze Ronald de uitvinder van een nieuwe stroming: het neosocialisme? In elk geval, voor de krant van wakker Nederland is hij een mooie excuus-PvdA-er! Voor ons is hij waarin hij transformeerde toen hij als politicus actief werd: een potsierlijke clown.