Vanaf de start in het voorjaar van 2014 is dit het centrale thema van deze site:
Wanneer gaan we eindelijk eens écht vernieuwen?
De uitholling van onze parlementaire democratie is al decennia lang gaande. Vernieuwing is vanuit ‘Den Haag’ niet te verwachten (trouwens evenmin uit Brussel). Men begrijpt daar nog altijd niet wat er aan de hand is: op welke onvrede het populisme sinds Pim Fortuin vleugels kon krijgen.
Men is in Den Haag weer aan het navelstaren over referenda. Een achterhaald en ineffectief middel waarvan we inmiddels weten dat social media het zelfs tot een zeer gevaarlijk middel hebben gemaakt.
Ook de media besteden slechts bij uitzondering aandacht aan de grondoorzaken. Al jarenlang hebben ze het liever over de symptomen. Daarbij versterken ze de voedingsbodem voor populisme ….
…
(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
door op een haast kinderachtige wijze haar iconen belachelijk te maken.
Allerlei bewegingen en initiatieven bleven steken.
Intussen werden we westelijk (UK) en vooral zuidelijk (Frankrijk) ingehaald met serieuze Burgerraden.
Hierin krijgt een klein stukje vorm, van de radicale maar zeer doordachte vernieuwingsideeën uit David Reybrouck’s ‘Tegen Verkiezingen’.
Het idee is logisch en simpel:
- Baken een belangrijk maatschappelijk probleem af, waar ‘de politiek’ omheen draait, omdat het vraagt om fundamenteel denken en oplossingen die ruim voorbij de eerstvolgende verkiezingen reiken.
- Stel een raad samen van burgers, waarin een dwarsdoorsnede van de bevolking deelneemt.
- Zorg dat deze burgers over alle faciliteiten kunnen beschikken om het probleem naar grondoorzaken te herleiden en er oplossingen voor te zoeken. Hiervoor krijgen ze ook ruim toegang tot alle expertise die erbij nodig is.
Hier ten lande werd er een initiatief door VPRO’s Tegenlicht gelanceerd. Hier werd een overleg georganiseerd tussen mensen met uiteenlopende vitale beroepen (zoals we dat sinds Corona noemen).
Hoe mooi dit initiatief ook is, het voldoet niet aan de succesvoorwaarden. Bestuurders hebben zich vooraf niet verplicht dit serieus te nemen. En zo is het eigenlijk een vorm van actievoeren, met onbestemde uitkomst.
Toch, wie weet heeft dit weer eens iets losgemaakt. In elk geval horen we dit jaar vaker over de wenselijkheid van Burgerraden. Laatstelijk op initiatief van Ed Nijpels. Hij stelt voor om, na de door bedrijven en belangengroepen gedomineerde Klimaattafels, de Burgers eens aan zet te laten over oplossingen voor het milieuprobleem.
(waarom worden politici steeds pas verstandig, als ze het circuit verlaten hebben?)
De politiek moet zich dan wel verplichten dat op de juiste manier serieus te gaan nemen. Wordt het niet tijd voor wat meer druk op Den Haag, nu de verkiezingen in zicht komen?
De internationale actiegroep Extension Rebellion zet in ieder geval al druk op de ketel, op zo’n existensieel thema waar de politiek het laat afweten.