Het merk ‘nieuw leiderschap’ blijft dezer dagen goed in het nieuws.
In zekere zin bleek uit die befaamde notulen van de ministerraad, dat Kaag op dit punt recht van spreken heeft.
Of in elk geval hàd:
Sigrid was in die ministerraad zo’n beetje de enige die aangaf het geen probleem te vinden, dat parlementariers de regering controleren. Ook niet als parlementariers van coalitiepartijen lastige vragen stellen.
Erna lijkt ze helaas minder standvastig geworden.
…
(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
Niet alleen bleek haar “bezinning in het Paasweekend” van extreem korte duur. In no time was ze zich al telefonisch samen met Rùtte aan het bezinnen.
(kun je voorstellen hoe je zorgt dat zoiets werkt onder de spanning van dat moment: jezelf bezinnen in een tweegesprek met Rutte?)
Hoe dan ook, dat ene weekend was voldoende om te schuiven van “hier scheiden onze wegen” naar “we moeten zien hoe we het vertrouwen herstellen”.
Eind april kwam Kaag eindelijk met de langverwachte uitleg, over hetgeen haar steeds volkomen logisch leek. Dat ging vanaf het spreekgestoelte als volgt:
“Dat ‘onze wegen scheiden hier’ wilde niet zeggen dat ik voor eeuwig afstand neem van alles en iedereen.”
Hoewel misschien een beetje ’n open deur, tot zover helder en logisch.
Wat volgde vergt echter acrobatische mentale vermogens:
“Maar ik sta op een ander punt van vertrek. Dat is daar ook mee bedoeld.”
Altijd lastig te lezen, die diplomate Kaag, maar wat kan dit anders betekenen dan:
Vanuit dat andere punt van vertrek kunnen we gewoon terug lopen naar het punt, waar de wegen samenkomen.
Laat dat nou precies zijn wat er gebeurt, eindigend in broederlijk samenzijn met Rutte.
Deze zelfde Sigrid zei jaren terug in een interview “integriteit is voor mij het allerbelangrijkste”. Er is geen enkele reden dat niet te geloven.
Wèl laat het zien hoe de Haagse mores zelfs zò iemand in no time bezoedelen. Zoals al vaak betoogd op deze site: het zijn niet de mensen, het is het systeem waarin ze zich laten vangen.
Ook benieuwd naar de volgende woordkunsten van Sigrid?
Of heb je nu nare bijgedachten: zit je erover in wat zoiets doet met het vertrouwen in de Haagse politiek?
Die overweging mogen wìj hebben, de aanstaande coalitiepartners zitten niet in die luxe positie.
Zij nemen iets anders waar dan wij, terwijl het kiezersvertrouwen hoorbaar in scherven valt. Ze kijken niet om, want moeten volle kracht vooruit.
Heerlijk dat landsbelang, toch?