Einde van een zelf-gereguleerd parlement?

Sinds het ontstaan van deze site werden er de nodige voorbeelden gepubliceerd van gebrekkige politieke integriteit. Bijvoorbeeld over onze senaat.

Recent kwam de prominente PVV-parlementariër Dion Graus in het nieuws. Met name diens vrouwvijandig handelen, gewelddadig en seksueel, kwam naar voren. Extra pijnlijk, daar hij een partij vertegenwoordigt die zoiets ‘mannen van andere herkomst’ gretig voor de voeten werpt.

(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)

De berichten roepen de vraag op, wat het openbaar ministerie heeft bezield om, ondanks voldoende harde aanwijzingen (door de Hoofdofficier bevestigd),  geen vervolging in te stellen.

Ook blijft het duister waarom bij aanwijzingen van fraude het Presidium van de 2e kamer zo passief is gebleven. Zoals eerder Theo Hiddema (FvD), blijkt namelijk ook Graus voor de hoogste verblijfsvergoeding te hebben ‘gekozen’.

Hij deed dit door als verblijfplaats zijn moeder’s woonadres in Limburg op te geven, terwijl hij in Voorburg woont. Hij ontving daardoor €  125.000,– teveel. Hoewel dit allang bekend is, stelde het Presidium van de tweede kamer geen onderzoek in.

Het zoveelste teken dat men in Den Haag geen flauw idee heeft wat ‘voorbeeldgedrag’ voor uitwerking heeft op onze samenleving?

Beter laat dan nooit besloot de 2e kamer vorig jaar dat er een externe commissie komt, die klachten tegen kamerleden kan onderzoeken. Dat is dan eindelijk een begin van handhaving van de gedragsregels.

Wat er met de uitkomst van zo’n onderzoek gebeurt? Dat besluit blijft in handen van de kamer zelf.

Dat wordt op eieren lopen, voor partijen die toch ook met elkaar moeten blijven werken.

Nu eerst maar eens kijken hoe dat in de praktijk uitpakt!

Intussen vindt je hier integriteits-gerelateerde informatie over onze kamerleden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *