Het gehannes rond vluchtelingen-opvang maakt het nog eens duidelijk: Haagse en lokale mores botsen.

Een basisschool-kind kan verzinnen wat nodig is, om lokaal de beste omstandigheden te scheppen  voor vluchtelingenopvang:

• Geef ze direct een rol, de mogelijkheid om een zinvolle bijdrage te leveren. Aan hun eigen opvang èn aan de lokale gemeenschap waar ze verblijven.
• Geef ze houvast via een duidelijke en snelle procedure.
• Zorg dat de lokale economie profiteert van hun aanwezigheid.
• Idem voor de lokale cultuur.
• En uiteraard: sleep ze niet heen en weer.

Wat een kind kan bedenken, dat lukt het Haagse wolkenvolk blijkbaar niet.

Niet alleen speelt men er mooi weer door te zwarte pieten met ‘Europa’, ‘de Turken’, de gelukszoekers, etc.

Erger is dat Den Haag na bijna een halve eeuw ervaring met eigentijdse instroom nog altijd niet beseft dat:

• Schaalgrootte hier het tegendeel van efficiency oplevert.
• Een planeconomie nooit werkt, als bij snel wisselende omstandigheden ‘elastiek’ nodig is.
• Draagvlak bij burgers te creëren is,  via belang, tijdige betrokkenheid en eigenaarschap.

Welk thema leent zich meer voor de omkering van het primaat in het openbaar bestuur? Iets waarvan we sinds een ander gehannes, met decentralisatie van de Zorg, weten hoe dringend het nodig is.

Haagse kaasstolp, het is simpel: Spreek landelijk en per gemeente ’t voor daadkracht benodigde ‘elastiek’ af. Plan een bandbreedte van mogelijk te verwachten aantallen vluchtelingen en hun verdeling.

Geef gemeenten daarvoor realistisch ‘budgettair elastiek’, waarmee zij bij voorbaat al flexibele opvang kunnen voorbereiden. Dan is de capaciteit er, op het moment dat de behoefte zich plots aandient.  Een schuilkelder bouw je toch ook niet pas als de bommen vallen?

Welbeschouwd moet ons openbaar bestuur gaan functioneren zoals de Rabobank in haar beste tijden deed, toen het zwaartepunt van de macht nog lag bij een aangesloten bank, verankerd in de lokale gemeenschap.

Hier betekent dat dus: primaat bij het lokale bestuur, het enige niveau waar vlot te schakelen is, waar het ‘hoe’ te bepalen is.

Den Haag hebben we nodig in een ondersteunende rol, waar nodig coachend.

Meer weten over die levensgevaarlijke, al jaren durende afgang in ons openbaar bestuur? Kijk hier.