Concurrentie voor het Bruto Nationaal Product?

In de gemeente Schagen heeft een wethouder ‘geluk’ in zijn portefeuille: dat van de inwoners. Kan de overheid daar dan voor zorgen? Het garanderen niet, maar bevorderen? Dat zeker.

Hoe sturen we nu dan eigenlijk?

‘t Is geen geheim dat economie, althans de gangbare werkwijze ervan, vaak een gevaarlijk eenzijdige bezigheid is.

Dit ondanks de onmatige aandacht ervoor vanuit politiek en media (bovendien gericht op indicatoren die nogal een schijnwerkelijkheid reflecteren).

Maar hier en daar heerst toch het besef, dat financiële welvaart geen doel hoort te zijn, maar een middel.Zo werkt het koninkrijk Bhutan met een Bruto Nationaal Geluksindicator.

In een andere werelddeel merkt de sjeik van Dubai op, dat zijn missie is: zorg te dragen voor het geluk van zijn volk.

Nu heeft dus ook ons land een eigen voorbeeld. Waarbij het bijzonder is dat deze portefeuille in handen is van de wethouder Financiën. Die trouwens ervaren heeft dat deze twee dingen heel goed samengaan.

De Schagense begroting voor 2018 is op dit uitgangspunt gebaseerd.

Het is iets waar al langere tijd over gesproken wordt (zij het dat je er in het Nederlandse politieke landschap weinig over hoort).

Al in 2012 confereerden de Verenigde Naties over het toen juist uitgebrachte World Happiness-rapport.

Welk openbaar bestuur neemt de handschoen op en gaat dit voorbeeld volgen? Wanneer gaan we lokaal onze eigen politieke partijen hierover horen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *