
Jo Biden heeft vriend en vijand verrast met een vliegende start, waarbij hij lijkt te hebben geleerd van de fouten tijdens het presidentschap van Obama. Biden (toen vice-president) zorgde er nu voor om direct enorme stappen te maken op tal van dossiers.

Verrassend, omdat hij in de presidentscampagne een tegenovergesteld imago had opgebouwd: dat van ‘sleepy Jo’. Een oude man die betrekkelijk vage, idealistische taal uitsloeg. Vaak onduidelijk en dubbelzinnig. En altijd zonder echt concreet te worden.
…
(o ja: ‘t is fijn als je aan het eind van dit bericht een reactie achterlaat…)
Nu heeft Jo in elk geval twee jaar om flink meters te maken. Zijn Democraten hebben zowel in het Huis als in de Senaat een meerderheid. In elk geval tot de midterm verkiezingen, in november 2022.
Biden is overduidelijk van plan om hier geen tijd te verspillen. Iets waarin Obama in diens eerste periode faalde. Waarna hij geen andere keus meer had dan 6 jaar pappen en nathouden met onwillige Republikeinen.
Relevant voor ons hier is, Biden’s initiatiefrijke rol rond het wereldwijd hervormen van bedrijfsbelastingen. Daarvoor heeft hij natuurlijk formeel niet de autoriteit. Echter, praktisch is zijn actieve steun van grote betekenis voor de kansen die zo’n ‘global reform’ maakt.

Het plan komt uit de koker van de OECD (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling). Het heeft als doel om er eindelijk eens voor te zorgen dat bedrijven gewoon lokaal belasting betalen over zaken die ze in elk land doen. Zonder slim geschuif met posten, om winsten daar te laten vallen waar de tarieven het laagst zijn.
Jaren terug voerden kleine Britse bedrijven al eens een ludieke, maar zeer beeldende actie tegen dit soort bevoordeling van grote bedrijven.

Zoals we weten speelt ons land een ‘vooraanstaande rol’ in dit wereldwijde geschuif. Naast onze gasrotonde hebben wij hier ook een befaamde geldrotonde. Abstract, stiekem onzichtbaar, met als enige getuige de concentratie van lege ‘postbus-kantoren’ op de Zuid-as. En de wèl druk bevolkte fiscaal adviestorens daar.
Zoals vaker op deze site betoogt, is dit een smet op Nederland. Temeer gezien het regelmatig geheven vingertje van ons land. Iets wat met name in de EU beschamend vaak te zien is. Doorgaans richting de zuidelijke lidstaten.
Juist dezer dagen overlegt de OECD over dit plan. Verheugend voor ons burgers, die gewoon hun belasting moeten betalen.
Gemakkelijk zal het niet worden. Daarvoor zijn er teveel landen die geld of bedrijvigheid aantrekken, juist door lage tarieven te hanteren. In het oog springen: de Britse Maagdeneilanden, Bermuda, de Kaaimaneilanden, met daarnaast EU-landen als Luxemburg, Ierland. En dus ook Nederland.
Wat ook al niet helpt is dat achterhaalde veto-fenomeen, bij besluitvorming binnen de EU. Alleen daar al gaat dit nog heel wat geven en nemen vergen.
Maar waar bewogen wordt is hoop, zeker met de steun van het vooralsnog machtigste land ter wereld. Mocht deze actie lukken, dan is zo eindelijk een betekenisvolle stap gezet in de richting van een rechtvaardiger wereld.
Inmiddels is een belangrijke tussenstap gezet: de G7 sloot haar weekend in Londen af met een gezamenlijk voorstel:
1) Elk land zal belasting mogen heffen over winst die multinationals daar behalen.
2) Er moet een wereldwijd minimumtarief van 15% gaan gelden. Wordt er in belasting-paradijs minder geheven, dan mag het land dat daarvan de dupe is die heffing aanvullen tot 15%.
(voor ons land, met in veel gevallen toch ook paradijselijke opties voor grote bedrijven, betekent dat: of zelf de 15% heffen of accepteren dat een ander land ons lage tarief gaat aanvullen met een heffing die het bedrag alsnog tot 15% brengt. Mooie stok achter de deur om onze lankmoedige overheid eieren voor haar geld te laten kiezen).
3) Voor zeer winstgevende bedrijven gaat boven een winstmarge van 10% een heffingspercentage gelden van 20%.
Hoewel dit een belangrijke mijlpaal is op weg naar een rechtvaardiger wereld, is er nog een lange weg te gaan waaraan veel naties zullen moeten meewerken. Met alle onzekerheden vandien.
Misschien wordt het dan nu ook tijd om het achterhaalde veto-recht binnen de EU eens te gaan aanpakken? Wie weet wordt de EU daar slagvaardiger van!
We zijn weer 1 stap verder: Op 8 oktober 2021 hebben 136 landen, onder auspiciën van de OESO, een akkoord getekend. Dat houdt o,m. in dat multinationals een minimum van 15% belasting zullen moeten gaan betalen, ongeacht waar ze gevestigd zijn. Schuiven met winst zal dan niet langer zinvol zijn. Nu zijn ook enkele voorheen ‘bedachtzame landen’ (Hongarije, Ierland en Letland) overstag gegaan. Daar gold tot nu toe een lager tarief. De OESO schat dat er voor de publieke zaak zo gezamenlijk $ 150 miljard extra geïnd kan worden. Waarvan $ 125 miljard afkomstig is van de grootste en meest winstgevende bedrijven.
Of men er daarbij rekening mee houdt, dat er mogelijk landen zijn die een hogere heffing gaan verlagen naar 15%, is op dit moment onduidelijk. Hoe dan ook lijkt dit toch een stap op weg naar een rechtvaardiger belastingheffing. Tot nu toe werden grote bedrijven fors bevoordeeld, waardoor de concurrentiepositie van kleinere bedrijven werd ondergraven. Terwijl we het qua innovatie juist van kleinere bedrijven moeten hebben!
Gaan we hiermee nu ook de tijd van geheime ’taxrulings’ achter ons laten? Dat is te hopen. Maar: eerst zien dan geloven…