Een van de gevaren voor onze democratie, meermaals gesignaleerd op deze website, is dat de invloed van kiezers op politieke besluitvorming verre overstemd wordt door die van professionele lobby-organisaties. Zowel in Den Haag als in Brussel.
Wat nòg erger is, zijn de diverse vormen waarin onze politici zich bezondigen aan belangenverstrengeling. Soms schaamteloos open, vaker stiekem verborgen.
Zelfs in onze senaat, die we toch bij uitstek inhuren om te waarborgen dat politieke besluitvorming in laatste instantie afgewogen gebeurt.
Nu is het zijn van eerste kamerlid per definitie een parttime baan. Dat men ernaast andere werkzaamheden heeft, is dus niet heel gek. Het kàn zelfs een voordeel zijn als zo’n eerste kamerlid ‘midden in de samenleving staat’ (hoewel je dat met de gebruikelijke commissariaten of bestuurszetels niet echt kunt zeggen).
Maar er zijn wat mitsen:
Lees verder Corruptie als norm in Nederlandse politieke top?
Dat zou je bijna geloven als je je door de beroepscijferaars laat informeren.
uitspraken gedaan die niet bijster passen bij een verantwoordelijk handelend minister.
Na vooralsnog relatief succesvolle acties richting politiek, houdt de Stichting Ons Geld ook symposia om geïnteresseerden op de hoogte te houden.
Nu ‘gas’ pijlsnel een vies woord is geworden, eindelijk ook in Haagse monden, springt de politiek plots in actiestand.
De overheid lijkt geleerd te hebben. Een zeldzaam voorkomende prestatie. Werkt alleen als iets nog vers in het geheugen ligt.
Uitspraak tijdens een verkiezingsdebat, van een lokale fractieleider verbonden aan een landelijke partij: “als u ons kiest kunnen wij bij onze collega in Gedeputeerde Staten invloed aanwenden voor beter openbaar vervoer hier.”
