Hoewel we in het afgelopen halfjaar een Corona-kritischer, meer gespleten bevolking zijn geworden, werkt de publieke zichtbaarheid van onze Corona-tweeling Rutte en de Jonge nog altijd duidelijk in hun voordeel.

Nu de parlementsverkiezingen dichterbij komen, vangen de beide heren een electorale Corona-Courtage. Een courtage die hun partijen straks, in maart 2021, moeiteloos via extra stemmen gaan innen.

Het onvermijdelijk gevolg is, dat ook anderen binnen de coalitie zich steeds opvallender namens hun partij profileren. Wat zo maar een doel in zichzelf kan worden, in plaats dat het bijdraagt tot zinnige afweging en besluitvorming.

Als we toch zo bezig zijn met gezondheid: moeten we ons dan niet afvragen of dit politiek-bestuurlijk allemaal wel gezond is?

Terwijl vertrouwen in onze leiders nu van essentieel belang is: voelen burgers zich wel fijn bij deze rolvermenging, die zich steeds duidelijker manifesteert?

Op 8 september kwam Buitenlandse Zaken met een nieuw reisadvies voor Griekenland:

Alle Griekse eilanden kleurden in één klap oranje. Het werd je aangeraden om met de eerstvolgende gelegenheid terug naar Nederland te komen.

Doe je dat niet, dan zijn de risico’s voor jezelf. Ondermeer loop je dan het risico dat je reisverzekering geen dekking meer biedt. Ook geldt een verplichte quarantaine bij terugkomst in Nederland.

Onmiddellijk was er een luid protest te horen. Nederland zou onterecht al deze eilanden over één kam scheren, terwijl er onderling grote verschillen zijn.

Dit is natuurlijk een nekslag, voor de al broze lokale economie van onze Griekse vrienden. De Griekse economie moet het voor 30% van toerisme hebben. Op de eilanden ligt dat percentage nog veel hoger.

De moeite waard om eens wat meer onderzoek te doen, bronnen te vinden die de officiële Nederlandse instanties blijkbaar niet kunnen traceren.

….  en leidt het zelfs tot meer sterfte. Maar is dat wel zo? Alleen als je er ongenuanceerd en dus onwetenschappelijk naar kijkt. Verderop wordt dit duidelijk.

Lijkt het je sowieso een goede zaak om de urgentie rond een te onderzoeken Covid-19 therapie te onderstrepen? Dit gaat niet over een vaccin, maar over een potentieel medicijn, mogelijk snel inzetbaar. Dan kun je hier een ‘maak-eens-voort’ petitie ondersteunen.

De petitie lijkt een flinke stap ineens te bepleiten. Ze verzoekt gebruik van het middel in de 1^e lijn mogelijk te maken. In de praktijk komt dat neer op een dringende vraag om te beoordelen, hoe werking en bijwerking van HCQ in het beginstadium van Covid-19 zich tot elkaar verhouden.

Nu lijkt in deze kwestie de alertheid te ontbreken, die openbaar bestuur en instanties tot nu toe in de  crisis toonden.

“Maar” denk je nu, “dat malariamedicijn is toch afgewezen?”

Tot nu toe zag RIVM blijkbaar geen aanleiding om haar berichtgeving aan te passen.

Maar in de New York Times (item updated 20 April) wordt de Amerikaanse RIVM geciteerd: “ca. 20% van geïnfecteerden krijgt geen ziekteverschijnselen, maar is wel degelijk een periode besmettelijk.”

Uit dezelfde publicatie blijkt:

Van de passagiers van cruiseship de Diamond King is dit percentage nauwkeurig vastgesteld: dat bleek, na meting gedurende een langere periode, 18% te zijn.

Een team van deskundigen in Hong Kong schat dat van de besmettingen in China 20-40% plaaatsvond, vóórdat de betreffende verspreider symptomen had. In Duitsland wordt dit fenomeen door viroloog Christian Drosten zelfs op 50% geschat. Op het eerste gezicht mag dit in tegenspraak lijken met het bovenstaande, maar dat is het niet:

Dat was even schrikken.

Bij alle daadkracht, via persconferenties onze huiskamers binnengestroomd, merkten we ineens hoe beroerd de Corona-situatie was in onze verpleegtehuizen en andere instellingen (gevangenissen,  jeugdzorg, asielzoekerscentra, e.d.).

Zo waren er in deze sector binnen één enkele week 1.500 doden te betreuren. Bijna dubbel zoveel overlijdensgevallen als daar voor ‘normaal’  doorgaan. Het grootste deel daarvan in verpleegtehuizen. Binnen 900 van de 2.500 verpleegtehuizen bleek er een uitbraak te zijn.

Pas op 16 april werd het parlement over dit probleem geïnformeerd, via een uitleg door Nienke Nieuwenhuizen van de ouderengeneeskunde-koepel Verenso.

Al een tijdje was bekend dat het tekort aan beschermingsmaatregelen zich juist ook in deze sector sterk deed voelen. Evenals dat bij thuiszorg en mantelzorgers het geval is.

De vraag dringt zich op hoe dit in hemelsnaam komt?

Nienke kon daar in elk geval één antwoord op geven:

… en dan gaat het dit keer niet over IC-plaatsen, mondkapjes, of testmaterialen.

Symptomatisch vooor een dolgedraaide maatschappij was het gesprek tijdens een van de talkshows, die onze flatscreens dagelijks teisteren.

In dit geval de Op1 van 16 april j.l., waar veelzeggende uitspraken werden gedaan. Waarbij geen spier vertrokken werd. De uitspraken strookten blijkbaar met wat men normaal vindt. Ook normaal voor ons?

Zo was er de gedachtenwisseling tussen Klaas Knot van De Nederlandse Bank en Hans de Boer van werkgeverslobbyist VNO/NCW. Die ging over steun aan bedrijven.

Op de persconferenties die leden van het kabinet nu regelmatig geven, valt heus iets aan te merken. Maar dat is toch een beetje spijkers op laag water zoeken: de zaken worden er overwegend goed uitgelegd.

Diezelfde kwaliteit zou je ook verwachten van de vragen die er door de pers gesteld worden. Helaas, daar zien we een hoog gehalte ‘vragen naar de bekende weg’.

Nog erger is, dat sommige cruciale vragen er juist niet gesteld worden.

Kortom: ook hiér lukt het veel media weer nauwelijks om hun belangrijke rol in onze democratie waar te maken.

Aan het eind van deze ‘post’ daarom een kijktip, inclusief ‘debunker’.

Maar nu eerst drie wezenlijke vragen die niemand op de persconferentie van 31 maart stelde:

Actie nodig en snel. Nu kunnen wij burgers iets doen. Hoe? Zie onderaan deze ‘post’.

Vandaag blijkt waarom we in Nederland niet in staat zijn om het meest effectieve wapen tegen Corona in te zetten: we hebben ons met huid en haar uitgeleverd aan een semi-monopolist, Roche.

Follow-the-Money dook erop en zocht dit eventjes piekfijn uit. Wat blijkt?